یادداشت حجت‌الاسلام رضا غلامی برای درگذشت علیرضا صدرا
آغوش گشوده به نقد
دکتر صدرا جدای از اینکه در شناخت عمیق فلسفه اسلامی به ویژه افکار و اندیشه های فارابی و همچنین حکمت متعالیه فرد زبده‌ای محسوب می‌شدند، در عرصه تخصصی‌شان یعنی فلسفه سیاسی و اندیشه سیاسی اسلام جزو اساتید درجه یک دانشگاه و حوزه به شمار می رفتند.
خبزگرای کتاب ایران(ایبنا): حجت الاسلام رضا غلامی؛ استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در یادداشتی به مناسبت درگذشت علیرضا صدرا نوشت:
باسمه تعالی
من تقریباً از سال ۷۸ مرحوم استاد علیرضا صدرا را می‌شناختم. ایشان از شاگردان مرحوم استاد علامه محمد تقی جعفری هم بودند و آنطور که از خودشان شنیدم، تز دکترایشان با راهنمایی مرحوم علامه جعفری دفاع شده بود. دکتر صدرا جدای از اینکه در شناخت عمیق فلسفه اسلامی به ویژه افکار و اندیشه های فارابی و همچنین حکمت متعالیه فرد زبده‌ای محسوب می‌شدند، در عرصه تخصصی‌شان یعنی فلسفه سیاسی و اندیشه سیاسی اسلام جزو اساتید درجه یک دانشگاه و حوزه به شمار می رفتند. کتاب هایی نظیر مفهوم شناسی حکمت متعالیه سیاسی؛ اسباب مدنی در حکمت اسلامی و فاضله، خوانش سیاسی حکمت متعالیه؛ اسباب مدنی در حکمت سیاسی متعالیه امام خمینی و مشروعیت سیاسی، از کتاب های مطرح مرحوم استاد صدرا بود که محل ارجاع پژوهشگران حوزه فلسفه سیاسی محسوب می شد.
مرحوم استاد صدرا از مریدان امام خمینی و از اساتید انقلابی بودند که چه در تبیین اندیشه های سیاسی امام و چه در نظریه‌پردازی حول مبانی فکری انقلاب اسلامی و استحکام بخشی به گفتمان انقلاب، ید طولایی داشتند. با اینکه دکتر صدرا عضو هیات علمی گروه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بودند اما بخشی از زیست علمی خود را به حوزه و معاشرت علمی با فضلای حوزه به ویژه در ساحت فلسفه سیاسی اختصاص داده بودند و در جهت تقویت بُنیه فکری فضلای حوزه در ساحت فلسفه سیاسی و تربیت شاگردانی توانا نقش قابل توجهی داشتند. در کنار خدمات علمی استاد صدرا، شخصیت و سلوک فردی آن مرحوم نیز خیلی جذاب و اثرگذار بود. من به ویژه در این اواخر که توفیق پیدا کرده بودم در چند زمینه خدمتتان برسم، مانند قبل، همان ابتدا تحت تاثیر فروتنی ایشان قرار گرفتم. با اینکه فرد بسیار دانشمندی بودند اما هیچ ادعایی نداشتند.
من ذره ای تکبر در رفتار ایشان ندیدم. از سوی دیگر، دکتر صدرا فرد آزاد اندیش و نقدپذیری بودند. یعنی آغوش خود را به روی نقد باز می کردند و ابایی نداشتند که کسی اندیشه های ایشان را به صراحت به نقد بکشد. با متانت به سخن ناقد گوش می دادند و سپس با خوش رویی پاسخ می دادند. من چند ماه پیش با خودم گفتم ای کاش فرصتی بود ساعت ها از حضور دکتر صدرا در زمینه فارابی شناسی استفاده می کردم اما دریغا که این امکان فراهم نشد. اینحقیر از درگذشت استاد صدرا حقیقتا متاثر شدم و معتقدم با رحلت ایشان، حتما خسارت بزرگی متوجه جامعه علوم سیاسی اسلامی به ویژه فلسفه سیاسی و اندیشه سیاسی اسلام وارد شده است که امیدوارم از سوی شاگردان و دوستداران آن مرحوم تا حدی جبران شود.
©2023 . All Rights Reserved